posttoday

นิคมอุตสาหกรรมแมงกะลาดอง

20 กรกฎาคม 2562

ได้เล่าให้ท่านได้รู้จักนิคมอุตสาหกรรมในย่างกุ้งไปแล้วสองแห่ง ผมขอเล่าต่ออีกแห่งหนึ่ง แห่งนี้แม้จะไม่ได้เป็นนิคมอุตสาหกรรมที่เปิดก่อนที่อื่น

โดย กริช อึ้งวิทูรสถิตย์

ได้เล่าให้ท่านได้รู้จักนิคมอุตสาหกรรมในย่างกุ้งไปแล้วสองแห่ง ผมขอเล่าต่ออีกแห่งหนึ่ง แห่งนี้แม้จะไม่ได้เป็นนิคมอุตสาหกรรมที่เปิดก่อนที่อื่น แต่ด้วยความที่เป็นนิคมอุตสาหกกรมที่ทันสมัย และมีความพร้อมกว่านิคมอุตสาหกรรมอื่นๆ จึงขอนำเสนอก่อนที่จะเล่าถึงนิคมอุตสาหกรรมอื่นนะครับที่ย่างกุ้งมีนิคมอุตสาหกรรมทั้งหมดเกือบยี่สิบแห่งบางแห่งปัจจุบันนี้ก็ไม่เหลือสภาพของนิคมอุตสาหกรรมไปแล้ว

ส่วนบางแห่งก็อยู่ใกล้ชุมชน กระทั้งเราอาจจะดูว่าเป็นชุมชนไปเลยบางแห่งก็มีสภาพเป็นโกดังอย่างเดียวก็มีครับ แต่ที่ผมกำลังจะเล่าถึงนี้คือ “นิคมอุตสาหกรรมแมงกะลาดอง” ที่ซึ่งปัจจุบันนี้ยังมีโรงงานอุตสาหกรรมเปิดใช้งานอยู่อย่างต่อเนื่องครับนิคมอุตสาหกรรมแห่งนี้ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของนครย่างกุ้ง ห่างจากใจกลางเมืองย่างกุ้งไปประมาณ 15 ไมล์อยู่บนปลายถนนวิสสายาน่าในอดีตสักยี่สิบกว่าปีก่อน

หลังจากนิคมอุตสาหกรรมลันตายาเปิดเสร็จก็ได้มีการเริ่มเปิดอุตสาหกรรมใหม่ๆขึ้นอีกหลายแห่งต่อจากที่นั่นมาอยู่ที่นิคมแมงกะลาดองนี่แหละที่พอจะทันสมัยหน่อย ซึ่งนิคมแห่งนี้ตั้งอยู่ด้านหลังของสถานีรถโดยสารที่จะเดินทางไปต่างรัฐ ท่านใดที่เคยไปมัณฑะเลย์ที่ไปทางรถโดยสาร ก็จะผ่านไปเห็นครับ

ทางเข้าออกนิคมอุตสาหกรรมแมงกะลาดองเข้าออกได้หลายทางครับประตูหน้าของนิคมฯจะอยู่เลยจากสถานีรถโดยสารไป 100 เมตร ก็จะเจอสี่แยกไฟแดงถ้าเลี้ยวซ้าย ก็จะเข้าสู่ถนนทางหลวงหมายเลข 1 ซึ่งจะวิ่งขึ้นเหนือไปเมืองมัณฑะเลย์

โดยตรงไปก็เป็นถนนสายเก่าไปเมืองพะโคแต่ถ้าเลี้ยวขวาก็จะเข้าสู่ประตูทางเข้านิคมแมงกะล่าดองประตูที่ 1 ที่นี่ในอดีตผมก็มีความรู้สึกว่าไกลมาก ไปมาก็ไม่สะดวก ตอนที่ผมไปที่นั่นครั้งแรก

สถานีรถโดยสารยังไม่ได้ย้ายไปอยู่ที่นี่มีเพียงนิคมอุตสาหกรรมที่นี่เกิดขึ้นแบบโดดเดี่ยวมาก จึงรู้สึกว่าไกลมากเริ่มเปิดเขาก็มีสนามกอล์ฟและมีบ้านจัดสรรอยู่ด้านหน้าจำได้ว่ามีเพื่อนชวนมาซื้อบ้านจัดสรรที่นี่ จึงได้มีโอกาสมาเห็นเป็นครั้งแรกครับในยุคนั้นภายในนิคมฯเขาจะแบ่งออกเป็นล็อคๆ แต่ละแปลงจะสามเอเคอร์ราคาก็ไม่แพงมาก ภายในไม่มีบ่อบำบัดน้ำเสียท่อระบายน้ำเสียจะทำเป็นลำรางเล็กๆวิ่งไปตามด้านหน้าที่ดินของแต่ละแปลง

พอเข้าไปสู่นิคมจะมีโรงงานตั้งอยู่ด้านซ้ายมือเป็นโครงการแรกของนิคมฯซึ่งเริ่มมีโรงงานรุ่นแรกตั้งอยู่ ด้านขวามือจะเป็นบ้านจัดสรรเลยไปหน่อยก่อนถึงวงเวียน ด้านซ้ายมือจะเป็นสนามกอล์ฟขนาด 18 หลุม ครับภายในมีคลับเฮ้าส์ ก็ไม่ค่อยจะสวยเท่าไหร่นักครับ แต่ก็พอใช้ได้เท่านั้นเลยไปอีกนิดก็จะเจอสี่แยกที่แยกนี่แหละถ้าเลี้ยวขวาก็จะออกจากนิคมอุตสาหกรรมแมงกะลาดองเช้าสู่นิคมอุตสาหกรรมเชวเป้ากัน ซึ่งที่นิคมอุตสาหกรรมเชวเป้ากันจะเป็นนิคมฯที่เก่ากว่า ผมจะขอเล่าให้อ่านครั้งต่อๆไปนะครับ

พอขับเลยไปอีก 3 สี่แยกคราวนี้ทั้งซ้ายขวาของถนน ที่ดินจะแบ่งเป็นแปลงๆสำหรับสร้างโรงงานทั้งหมดเลยครับในยุคนั้นผมก็ดูว่าแปลกตา เพราะน้ำก็ท่วมบ่อยมากเวลาฤดูฝนถ้าเดินทางกลับจากต่างเมือง ก็จะเห็นน้ำท่วมทุกปีไปถ้าใครมาบอกผมว่าที่นี่อนาคตจะเจริญขึ้น ผมต้องเถียงคอเป็นเอ็นเลยว่าไม่น่าจะเกิดได้หรอก แต่ในปีที่ผ่านมา ผมได้มีการเสาะหาแหล่งที่ตั้งโรงงานอีกครั้ง

จึงได้ไปดูที่นี่ใหม่อีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เข้าไปดูมาหลายปีปรากฎว่าที่ดินที่นี่ราคากระโดดสูงไปกว่าเดิมมาก ปัจจุบันนี้แม้ราคาจะลดลงมาจากปีก่อนหน่อย แต่ก็ยังแพงมาก อยู่ที่เอเคอร์ละ 500-
600ล้านจ๊าดครับ ก็ประมาณเงินบาทก็ สิบถึงสิบสองล้านบาท

ที่ดินที่นี่ได้มีนักลงทุนจากจีนและเกาหลี ไต้หวันมาสร้างโรงงานอุตสาหกรรมกันเยอะทำให้ภายในนิคมปัจจุบันนี้ ได้เปลี่ยนไปเยอะมาก เห็นก็แต่ต่างชาติที่กล่าวมา ส่วนนักลงทุนชาวไทยก็มีเห็นบ้าง มีอยู่ไม่มากนักครับประตูหลังสุดเมื่อก่อนนั้นพอทะลุออกไปก็จะเจอสลัม

แต่ปัจจุบันนี้ไม่เห็นแล้วครับ เพราะได้มีการสร้างโครงการ 2 และโครงการ 3 ต่อมาครับ โรงงานก็มากขึ้นประตูหลังขยับออกไป สามารถทะลุถึงทางหลวงหมายเลขสองได้เลยครับซึ่งทำให้สามารถทะลุไปถึงฝั่งใต้ของนครย่างกุ้งได้เลยถนนหนทางของทางหลวงหมายเลขสองก็ได้ปรับปรุงให้ดีขึ้นมากแต่ถนนจากนิคมอุตสาหกรรมแมงกะล่าดองไปที่ถนนหมายเลข 2 ยังอยู่ในระหว่างปรับปรุง เชื่อว่าอีกไม่เกินปีเดียว เมื่อถนนทุกสายสร้างเสร็จความเจริญจะเข้ามาสู่ที่นี่อย่างแน่นอนครับ