นพ.วันฉัตร ชินสุวาเทย์ เมื่อหมออยากเป็นนักเดินทาง

โดย...รอนแรม

ชอบเดินทาง ชอบวาดรูป ชอบถ่ายภาพ คือคุณสมบัติของ หมอเสียง-นพ.วันฉัตร ชินสุวาเทย์ แพทย์เฉพาะศัลยกรรมกระดูกและข้อ เจ้าของหนังสือบันทึกการเดินทาง 4 เล่ม 4 ประเทศ ตั้งแต่เล่มแรกทริปตะลุยเมืองแขกที่ราชาสถาน ต่อด้วยทริปตามล่าแสงเหนือที่ไอซ์แลนด์ ทริปตามหาฝูงแกะที่นิวซีแลนด์ และล่าสุดเขาเพิ่งไปหลงทางจนตกหลุมรักกับทริปโมร็อกโก

หมอเสียงเป็นคนหาดใหญ่ ที่เลือกเป็นหมอเพราะไม่ชอบคำนวณ เขาจบการศึกษาจากคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล เป็นคนเรียบร้อย อยู่ติดบ้าน จนกระทั่งได้ออกค่ายไปเขาใหญ่ จึงทำให้รู้ตัวเองว่าอยากเป็นนักท่องเที่ยว

“การเดินทางครั้งแรกไปเขาใหญ่ แค่เขาใหญ่ก็ตื่นเต้นแล้ว เพราะว่าผมเป็นคนนราธิวาส ไม่มีหน้าหนาว แล้วพอขึ้นไปบนเขาใหญ่ก็รู้สึกตื่นเต้น เป็นการสัมผัสอากาศหนาวครั้งแรก นอนเต็นท์ครั้งแรก เพิ่งเคยเห็นดาวเต็มฟ้าครั้งแรก” ประสบการณ์นักศึกษาแพทย์ปี 1 ทำให้เขาค้นพบตัวเองอีกด้าน ซึ่งหลังจากนั้นพอไม่มีค่ายก็แบ็กแพ็กโบกรถเที่ยวกับเพื่อน จนกระทั่งตอนนี้ถึงวัยทำงาน เขาก็ยังไม่หยุดเที่ยว

 

“การออกค่ายมันทำให้เรารู้ว่าอยู่เฉยๆ ไม่ได้แล้ว ข้างนอกยังมีอะไรอีกมากรอให้เราไปเรียนรู้อยู่ คนข้างนอกมักคิดว่าเรียนหมอต้องอ่านหนังสือตลอดเวลา แต่จริงๆ แล้วเราก็เหมือนคนทั่วไปที่ต้องพักผ่อน เที่ยวเตร่ ถ้าช่วงไหนไม่มีสอบเราอยากพัก อยากไปเที่ยวเหมือนทุกคน” หมอเสียงยังกล่าวต่อว่า “ในจังหวะที่เราไม่ใช่หมอ เราก็เป็นคนธรรมดา หมอเหมือนหมวกใบหนึ่งที่เราไม่ต้องใส่ตลอดเวลา ดังนั้นเราทุกคนต่างมีอีกด้านเสมอ”

หมอเสียงจะให้เวลาเดินทางปีละ 1-2 ครั้ง ครั้งละประมาณ 1 สัปดาห์ โดยใช้วันลาพักร้อนตามที่ข้าราชการกำหนดหมดทุกปี

Nice to see you ราชาสถาน

เรื่องทั้งหมดเกิดจากความงดงามของภาพเมืองราชาสถานที่พอเห็นแล้วต้องไป ซึ่งนั่นเป็นครั้งแรกที่เขาไปอินเดีย และเป็นครั้งแรกที่ไปเที่ยวกับทัวร์

 

“รู้สึกตื่นตาตื่นใจกับอินเดีย และด้วยความที่เป็นอินเดียครั้งแรกทุกอย่างมันประทับใจกว่าที่คิดไว้ สถานที่แต่ละแห่งก็แปลกตา พอกลับมาอยากทำหนังสือเกี่ยวกับภาพวาดภาพถ่าย เลยลองไปเสนอ แต่ทางสำนักพิมพ์บันลือบุ๊คส์บอกให้ลองเขียนดู ผมเลยเริ่มเขียน ถูกแก้ไปเกือบ 20 รอบ (หัวเราะ) จนออกมาเป็น Nice to see you ราชาสถานเมื่อปี 2554” หมอเสียง กล่าว และหลังจากนั้นเขาได้ไปกลับอินเดียหลายครั้งที่เมืองลาดักห์ แคชเมียร์ และเดลี (แต่ไม่ได้เขียนหนังสือ)

Lost and Found in Iceland

ไอซ์แลนด์เป็นประเทศในฝันของใครหลายคน รวมถึงหมอเสียงด้วย เขาอยากไปไอซ์แลนด์ จึงได้ชักชวนเพื่อนๆ เดินทางเพื่อตามล่าแสงเหนือ

“ผมเป็นคนวางแผนเดินทางเอง ศึกษาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต เพราะตอนนั้นหนังสือเกี่ยวกับไอซ์แลนด์ยังไม่ค่อยมี ดูรูปว่าชอบที่ไหน แล้วมาเล็งกับแผนที่ กำหนดเป็นเส้นทางขึ้นมา โดยครั้งนั้นได้เช่ารถพร้อมคนขับเพื่อป้องกันอุบัติเหตุจากหิมะ ซึ่งเราไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาด เพราะพวกเราไม่อยากพลาดดูแสงเหนือ”

 

ความรู้สึกเมื่อได้เห็นแสงเหนือตรงหน้า เขาบอกว่าตื่นเต้น เพราะการไปครั้งนั้นไม่ได้พกโชคไป ทำให้ต้องรอนานหลายวัน และเมื่อปรากฏตัวแล้วกลับไม่ชัดเหมือนในรูป

“เป็นทริปที่ไม่สมหวังแต่ก็สนุก มันทำให้เรารู้จักการมีความสุขกับโมเมนต์ตรงนั้น เพราะถ้าคาดหวังแล้วผิดหวัง มันจะเป็นอารมณ์ที่ทำให้ทั้งทริปไม่สนุกเลย” เขาคิด

หมอเสียงวางแผนจะกลับไปไอซ์แลนด์อีกครั้งในฤดูร้อน เพื่อกลับไปขับรถเที่ยวไฮแลนด์ หรือพื้นที่บริเวณกลางเกาะที่เปิดให้เข้าเฉพาะหน้าร้อน

 

The sound of New Zealand

ทริปไปตามเพื่อนสู่ประเทศนิวซีแลนด์ ซึ่งเป็นทริปที่เขาทำการบ้านน้อยที่สุด ทำให้เนื้อหาในหนังสือ The sound of New Zealand ออกเป็นแนวคุยกับตัวเอง เปรียบเทียบธรรมชาติกับความรู้สึก อย่างข้อความบนปกหลังที่เขียนไว้ว่า

“ผมได้พบกับท้องฟ้าสีฟ้าจัด ใบไม้หลากเฉดสี ทะเลสาบแสนงาม ธารน้ำแข็งระบือโลก ฝูงแกะขาวหม่นกลางทุ่งกว้าง บันจี้จัมพ์ที่หวาดเสียวสุดขั้ว สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนวัตถุดิบชั้นเลิศจากการเดินทาง เป็นความสนุกสดใหม่ไร้การปรุงแต่ง” เป็นการรวมทุกอย่างไว้ในหนึ่งย่อหน้า และเขาสามารถพรรณนาสิ่งต่างๆ ตามความรู้สึกนึกคิดได้ยาวเป็นเล่ม

โมร็อกโก โมเมนต์

หมอเสียงตอบตกลงคำชวนจากรุ่นน้องและออกเดินสู่ประเทศโมร็อกโกอย่างไม่อิดออด พร้อมเป้าหมายที่จะไปชื่นชมสถาปัตยกรรมและสัมผัสทะเลทรายซาฮารา

“เป็นเมืองที่ขึ้นชื่อว่าหลง เพราะโมร็อกโกไม่มีผังเมือง บ้านเรือนจะสร้างต่อกันเป็นก้นหอยไปเรื่อยๆ ถ้าใครไม่หลงก็ถือว่าแปลกแล้วครับ” หมอเสียง กล่าว

สิ่งที่น่าสนใจคือ ตลาดเก่าอายุหลายพันปีที่ยังคงสภาพเดิมจนถึงปัจจุบัน มัสยิดที่มีลักษณะเฉพาะ งานกระเบื้องตามบ้านเรือน ทะเลทรายซาฮารา และการเดินทางเลาะขอบทะเลเมดิเตอเรเนียน

 

“การไปเที่ยวทำให้เราได้สัมผัสรส กลิ่น อาหาร ผู้คน ธรรมชาติ วัฒนธรรม และจิตวิญญาณ ซึ่งการดูรูปอยู่หน้าคอมพ์ให้ไม่ได้แน่ๆ”

นอกจากนี้ หมอเสียงมีแผนที่จะเดินทางไปสเปน เพื่อไปตามหาหอคอยที่เด่นที่สุด และไปศึกษาวิถีของชาวเบอร์เบอร์ 

“เวลาไปเที่ยว เราจะได้เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด” เขาทิ้งท้าย

โลกของหมอเสียง

ถ้ามีโลกของตัวเองหนึ่งใบ หมอเสียงอยากให้โลกใบนั้นเป็นโลกที่เกื้อกูลกัน “อาจจะดูเป็นโลกในอุดมคติ แต่ผมอยากให้คนเห็นอกเห็นใจและเกื้อกูลกัน เพราะทุกวันนี้คนขาดสองสิ่งนี้มาก ซึ่งถ้าคนในโลกมีพื้นฐานของจิตใจที่ดี ไม่ว่าโลกจะเป็นรูปแบบไหน ก็จะน่าอยู่เสมอ”

ติดตามหมอเสียงได้ทางเฟซบุ๊ก Mr. siang อินสตาแกรม Wanchattr และหนังสือทั้ง 4 เล่ม