หากอยากได้ทําไมไม่ทํา หากอยากเป็น...ทำไมไม่เปลี่ยน

โดย...ดำรงค์ พิณคุณ

ปัญหาของมนุษย์ 90% คือเมื่อมีสิ่งเร้ามากระตุ้น แล้วเราก็อยากเป็นไปตามสิ่งเร้านั้น เช่น คนอยากได้รถยนต์ที่แจกรางวัลจากน้ำดื่มเปิดขวด หรือบ้านหลังใหญ่จากการจับสลาก หรือการถูกหวยรางวัลที่ 1

แต่คนทั้งหลายเหล่านี้ไม่ค่อยจะหาวิธีลงมือทําอย่างเหมาะสม

เพราะว่า...ฉันไม่รู้ว่า...ต้องทําอย่างไร? เมื่อไม่รู้ว่าต้องทําอย่างไร...จึงหวังที่จะรวยทางลัด

หรือมีสิ่งของมากมายด้วยวิธีการใช้โชคช่วย

ปัญหาถัดมา คือ การรวยทางลัด เหมือนกับการหลงงมงาย หรือการเล่นการพนัน

หากคนเล่นการพนัน แล้วรวยทุกคน...ก็ดีนะสิ ความจริงคือเจ้ามือรวยคนเดียว

ส่วนที่เหลือ คือ แมงเม่าบินเข้ากองไฟ

เมื่ออยากได้หรืออยากเป็น

สิ่งที่ต้องทํา คือ การหาความรู้แล้วเดินเข้าหาเป้าหมายเรา

ชีวิตอย่างที่ต้องฝ่าฟัน มีให้เห็นทาง TV เกือบทุกวัน

ไม่ว่าจะเป็น AF จาก True / The Voice / The Star

คนหนุ่มสาวทั้งหมดที่เข้ามาในรายการนั้น...ไม่ใช่โชคช่วย

พวกเขาพยายามแล้ว...พยายามอีก

ผู้ใหญ่บางคนไม่เห็นคุณค่าของคนหนุ่มสาวที่พยายามเดินเข้าหาฝัน

แต่กลับโจมตีด้วยคําพูดเสียหาย หรือพิมพ์ด่ากันทางโซเชียล

หากเอาเด็กวัยรุ่นหลายๆ คนเป็นตัวอย่างที่ดีว่า “ความฝัน...มีไว้ให้เราทําให้เป็นจริง”

ก็พยายามเดินหน้าไป

ความฝันของมนุษย์ไม่ใช่แค่การเป็นนักร้องอย่างเดียวเท่านั้น รวมทุกอาชีพ ทั้งคุณครู วิทยากร นักแสดง ตํารวจ ทหาร นักบิน แอร์โฮสเตส หมอ พยาบาล

ผู้กํากับภาพยนตร์ โปรดิวเซอร์เพลง ผู้กํากับละครเวที ช่างภาพ และทุกอาชีพที่สุจริต

เมื่อเรามีความฝัน เราต้องมีความสามารถ บวกกับปัญญาที่เหมาะสม

เราจึงสามารถทําสิ่งนั้นได้ประสบความสําเร็จ

คนที่ทํางานแล้วไม่ประสบความสําเร็จ อาจจะมีองค์ประกอบหลายๆ อย่างที่เป็นอุปสรรค

หรืออาจจะมีความสามารถไม่เพียงพอต่อเป้าหมายนั้น

ดังนั้น สิ่งที่ควรทําอันดับแรก คือ การฝึกฝนความสามารถให้เพียงพอ

ในเมื่อเรายังไม่เก่งพอ เราต้องหมั่นฝึกฝนตนเองให้ฉลาดและเก่งมากพอ

หากมนุษย์ไร้ซึ่งความฝันก็เปรียบได้กับการขับรถไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้จุดหมายว่าจะไปที่ใด

ส่วนคนที่รู้ว่าตนเองต้องการจะไปที่ใด แต่กลับไร้ความสามารถ

นั่นหมายความว่า ท่านอาจจะมีทั้งรถยนต์ทั้งแผนที่ แต่ท่านขับรถไม่เป็น

แล้วจะก้าวต่อไปได้อย่างไร