บูชาแม่ บูชาพระ...บูชาธรรมเนื่องในวันแม่แห่งแผ่นดิน!! (จบ)

โดย...พระอาจารย์อารยะวังโส

ดังการก้าวสู่ความเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทั้งหลาย ที่จะต้องใช้ความเพียรพยายามอันสูงสุด... ใช้กำลังสติปัญญาอันสูงสุด... ใช้กำลังขันติธรรมอันสูงสุด ภายใต้การบริหารจัดการชีวิตให้สามารถใช้โอกาส... เวลา... กาลเทศะ ได้อย่างมีจุดสมดุลในความสัมพันธ์ที่เกื้อกูลกัน ดังปรากฏการณ์ในสมัยสุดท้ายเมื่อถือกำเนิดเกิดมาในความเป็นชาติกษัตริย์ สกุลศากยวงศ์ และในโคตรแห่งโคตมะ สำเร็จสมบูรณ์ด้วยเพศอันอุดมในความเป็นมหาบุรุษ... ก็ยังต้องรอกาลเวลาอันเหมาะสมจนได้โอกาสความเป็นมหามงคล ถึงพร้อมด้วยกาลเทศะที่ถูกต้องออกอภิเนษกรมณ์บรรพชาบำเพ็ญเพียรอยู่ถึง ๖ ปี จนอินทรีย์แก่กล้าพร้อมสมบูรณ์ จึงได้โอกาสสำคัญที่จะต้องตรัสรู้ในเวลาอันอุดมสมฐานะความเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

บนความเพียรอันชอบ... ขันติธรรมอันเป็นเลิศ... สติปัญญาอันบริสุทธิ์ จึงทำให้การขับเคลื่อนชีวิตเป็นไปตามธรรม ถูกธรรมวิธี จนบรรลุผลความสัมฤทธิ์ สมความเป็นสามัญญผล...

แม้การเผยแผ่พระพุทธศาสนา... เผยแพร่พระธรรมคำสั่งสอนเพื่อประดิษฐานพระพุทธศาสนาให้คงดำรงอยู่ต่อไปในโลกนี้ เพื่อประโยชน์โดยธรรมแก่สัตว์น้อยใหญ่ที่ยังมีวาสนาบารมี ก็ยังต้องรู้จักการใช้เงื่อนไขในโอกาส... เวลา... กาลเทศะ ให้เหมาะควร บนความรู้เข้าใจในความจริงที่มีอยู่ในธรรมชาติว่า... ธรรมทั้งหลายเป็นเช่นนี้เอง!

จึงขอสาธุชนได้พึงบริหารจัดการชีวิตให้เป็นไปอย่างมีศาสตร์-ศิลป์ที่ถูกต้องตรงธรรมตามที่กล่าว ก็ย่อมสามารถดำเนินการให้ชีวิตก้าวสู่โอกาสแห่งเวลาที่ควร... กาละที่เหมาะสม ด้วยอำนาจแห่งสัมมาทิฏฐิ

เรื่องสัมมาทิฏฐิในพระพุทธศาสนาเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ที่จะบ่งบอกคุณภาพจิตที่มีคุณค่าของปัญญา โดยเฉพาะการเป็นชาวพุทธที่ต้องดูเรื่อง สัมมาทิฏฐิ นี่แหละเป็นสำคัญ ซึ่งหากยังเชื่อในคุณวิเศษของเดรัจฉานวัตถุ โดยเฉพาะความงมงายตามระบบเทวนิยมของพราหมณ์ดังเที่ยวสวมใส่น้ำตาพระศิวะ น้ำลายพระอินทร์ ขี้-อุจจาระของพระพรหม... ไอ้แบบนี้ ไม่ควรเรียกตนเองว่าเป็นพุทธศาสนิกชนในพระศาสนาแห่ง พระธรรมวินัย นี้...

เจริญพร