โค้ชผู้บริหารรับมือต่างวัฒนธรรม (2)
โดย...ดร.อัจฉรา จุ้ยเจริญ
โดย...ดร.อัจฉรา จุ้ยเจริญ
ผู้บริหารท่านหนึ่งได้ขอคำปรึกษาจากโค้ช เพราะเพิ่งเข้าไปบริหารทีมใหม่ที่มีความผสมผสานกันหลายวัฒนธรรม ท่านเห็นว่าการประชุมกับลูกน้องต่างชาติครั้งแรกที่เพิ่งผ่านไป บรรยากาศไม่ดี แต่ไม่รู้ทำไม ดิฉันพูดคุยสอบถามทัศนคติของท่านด้านความแตกต่างทางวัฒนธรรมตามที่ได้เขียนในตอนที่แล้ว
จากนั้นได้ลองให้ท่านประเมินตนเองก่อนว่าการสื่อสารของท่านเป็นแบบใด ท่านระบุว่าตนเองว่าเป็นคนไม่พูดพร่ำทำเพลง ชอบฟันธงเร็วๆ “ผมเป็นคนคุยง่าย ไม่เป็นทางการ ไม่ชอบอะไรที่มากความหรือยืดย้วย” ขอยกตัวอย่างการสนทนา โดยปรับบางส่วนออกไปให้เหมาะสมกับพื้นที่ดังนี้โค้ช “ที่บอกว่าบรรยากาศไม่ดี ยกตัวอย่างสถานการณ์ที่ทำให้ท่านคิดเช่นนั้นได้ไหมคะ”
โค้ชชี่ “การประชุมไม่ไปในโทนเดียวกัน บางคนพูดย้วยมาก ผมไม่ชิน เช่น ผู้ใต้บังคับบัญชาชาวญี่ปุ่นเปิดมาก็สุภาพเหลือเกินจะขอโทษขอโพยอะไรหนักหนา กว่าจะเข้าเรื่องได้ ภาษาอังกฤษของเขาสลับกับความเงียบ ผมเห็นสายตาของผู้ร่วมประชุมอีกหลายคน เขาคงคิดว่าอยากตจะให้ผมทำอะไรสักอย่าง”
โค้ช “ท่านอยากคุยเรื่องนี้ต่อ หรืออยากเล่าสถานการณ์อื่นๆ ด้วย”
โค้ชชี่ “เรื่องนี้แหละครับ อึดอัดเป็นที่สุด”
โค้ช “เล่าต่อสิคะ”
โค้ชชี่ “ผมก็ถามออกไปดีๆ ว่าเหลือสไลด์อีกกี่หน้า ไปหน้าสุดท้ายเลยได้ไหม”
โค้ช “ผลที่ออกมา เป็นอย่างไรคะ”
โค้ชชี่ “เขาก็ทำตาม เขาดูเป็นคนขี้เกรงใจอยู่แล้ว”
โค้ช “ท่านรู้สึกอย่างไร”
โค้ชชี่ “ตอนนั้นดีขึ้น คนอื่นน่าจะขอบคุณผม”
โค้ช “ท่านกล่าวว่าผู้อื่นจะได้ขอบคุณท่าน การที่ผู้อื่นขอบคุณท่าน สำคัญต่อท่านอย่างไร”
โค้ชชี่ “สำคัญสิ เพราะผมเป็นผู้นำการประชุมต้องทำอะไรสักอย่าง ผมอยากให้ทุกคนคิดเช่นนั้น”
โค้ช “ทำอย่างไรได้บ้าง ให้ผู้นำเสนอคนนี้ขอบคุณท่าน และผู้อื่นก็ขอบคุณท่านด้วย”
โค้ชชี่ คิดนาน... “ผมนึกไม่ออก”
โค้ช “ลองนึกถึงบุคคลที่ท่านนับถือ และสมมติท่านเป็นบุคคลนั้น และได้รับเชิญมานั่งดูการประชุมนี้อยู่ ท่านจะแนะนำผู้นำการประชุมอย่างไร”
โค้ชชี่ คิดสักพัก “ผมจะบอกเขาว่าให้เตรียมตัวดีกว่านี้ กำหนดวิธีการสื่อสารในการประชุมให้ทุกคนทราบ เมื่อความคาดหวังชัดเจน ทุกคนจะได้ปฏิบัติตามถูกต้อง ไม่มีใครเสียหน้า”
โค้ช “แต่วันนั้นอยู่ในการประชุมแล้วนี่คะ ทำอย่างไรแตกต่างไปได้บ้าง”
โค้ชชี่ คิด... “ขอเบรกดื่มกาแฟก่อนก็น่าจะได้ และตั้งต้นกันใหม่ ผมน่าจะขอบคุณสิ่งที่ผู้นำเสนอทำได้ดี และให้ feedback เรื่องความกระชับในการนำเสนอกับเขาตัวต่อตัวได้”
โค้ช “ท่านคิดว่าการที่ผู้นำเสนอชาวญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมการนำเสนอที่แตกต่าง มีประโยชน์ต่อทีมของท่านไหม”
โค้ชชี่ คิดนาน “อืมผมว่า ไม่ช้าก็เร็วผมเองก็คงต้องเข้าไปพบลูกค้าชาวญี่ปุ่นด้วยนะ ได้เห็นเขา ทำให้ ผมเรียนรู้การนำเสนอกับลูกค้าญี่ปุ่นในอนาคต ว่าสไตล์ผมเองอาจดูไม่สุภาพ”
โค้ช “ท่านได้คำตอบที่ท่านต้องการไหมคะ”
โค้ชชี่ “ชัดครับ ผมมักมองเรื่อง คน เป็น Soft Skills และเรื่องธุรกิจและตัวเลขเป็น Hard Skills อันที่จริงเรื่องคนเป็น Harder Skills นะโค้ช ไม่ใช่ยากกว่านะครับ แต่ผมหมายถึงสำคัญมากกว่าครับ!”